Thursday, 13 December 2018 17:16
පාර්ලිමේන්තුව විසිරුවා හැර මහ මැතිවරණයක් කැඳවමින් ජනාධිපතිවරයා 2018 නොවැම්බර් මස 09 වැනි සිකුරාදා නිකුත් කළ අංක 2096/70 දරණ අති විශේෂ ගැසට් නිවේදනය අහෝසි කරන ලෙස ශ්රේෂ්ඨාධිකරණය අද (13) නියෝග කළේය.
ශ්රේෂ්ඨාධිකරණය එම නියෝගය කළේ පාර්ලිමේන්තුවට විසිරුවා හැරීමට එරෙහිව ගොනු කළ මූලික අයිතිවාසිකම් පෙත්සම්හි තීන්දුව ප්රකාශයට පත් කරමිනි.
මෙම තීන්දුව විනිසුරුවරුන් හත්දෙනාගේම එකමතික තීන්දුවක් විය.
කෙසේ වෙතත් පාර්ලිමේන්තුවේ සභා කාලය වසර 4 කුත් මාස 6 ක් සම්පූර්ණ වීමෙන් පසුව හෝ පාර්ලිමේන්තුවේ 2/3 විශේෂ බහුතරයකින් සම්මත කරවාගත් යෝජනාවක් මගින් පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරිය හැකි බව විනිසුරු සිසිර ද ආබෘෘ මහතාගේ නිගමනය විය.
තීන්දුව ප්රකාශයට පත් කරනු ලැබුවේ අගවිනිසුරු නලීන් පෙරේරා මහතා විසිනි.
විනිසුරුවරුන් 5 දෙනෙකුගේ එකඟත්වයෙන් එම තීන්දුව ප්රකාශයට පත්කළේය.
කෙසේ වෙතත් විනිසුරු සිසිර ද අබෘ මහතා පමණක් වෙනම තීන්දුවක් ප්රකාශයට පත් කළ අතර වෙනත් හේතූන් මත ජනාධිපතිගේ ගැසට්ටුවට අවලංගු කිරිමේ ජනපතිගේ තීන්දුවට තමා ද එකඟතාවය පළ කරන බව ද ප්රකාශ කළේය.
ජනාධිපතිවරයා පාර්ලිමේන්තුව විසිරුවා හරිමින් මහ මැතිවරණයක් කැඳවීමට නිකුත් කළ ගැසට් නිවේදනය නිසා පෙත්සම්කරුවන්ගේ මූලික අයිතිවාසිකම් කඩ වී ඇති බව ද අධිකරණය තීන්දු කළේය.
අගවිනිසුරු නලීන් පෙරේරා, විනිසුරුවරුන් වන බුවනෙක අලුවිහාරේ, සිසිර ද අබෘ, ප්රියන්ත ජයවර්ධන, ප්රසන්න එස්. ජයවර්ධන, විජිත් කේ. මළල්ගොඩ සහ මුර්දු ප්රනාන්දු යන මහත්ම මහත්මීන්ගෙන් සැදුම්ලත් සත් පුද්ගල විනිසුරු මඩුල්ලක් ඉදිරියේ මෙම පෙත්සම විභාග කෙරිණි.
ජනාධිපතිවරයා විසින් පාර්ලිමේන්තුව විසිරුවා හරිමින් 2018 නොවැම්බර් මස 09 වැනි සිකුරාදා නිකුත් කරනු ලැබූ අංක 2096/70 දරණ අති විශේෂ ගැසට් පත්රය අවලංගු කරන ලෙස ඉල්ලමින් එක්සත් ජාතික පක්ෂය, දෙමළ ජාතික සන්ධානය, ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ ඇතුළු දේශපාලන පක්ෂ කිහිපයක් ද, මැතිවරණ කොමිෂන් සභාවේ සාමාජික ආචාර්ය රත්නජීවන් හූල් මහතා ඇතුළු පිරිසක් ද 2018 නොවැම්බර් 12 වැනි දා උදේ මූලික අයිතිවාසිකම් පෙත්සම් 10ක් ගොනු කළහ.
මෙම පෙත්සම් කඩිනමික් කැඳවීමේ අවශ්යතාවය මත අගවිනිසුරු නලීන් පෙරේරා , ප්රියන්ත ජයවර්ධන සහ ප්රසන්න ජයවර්ධන යන ත්රිපුද්ගල විනිසුරු මඬුල්ල ඉදිරියේ එදිනම පෙත්සම් කැඳවූ අතර නීතිපතිවරයාට කරුණු දැක්වීම සඳහා කාලය අවශ්ය බවට ප්රකාශ වූයෙන් එදින පස්වරු 2 තෙක් කල් තබා සවස් වරුවේ යළිත් පෙත්සම් කැඳැවිණි.
මේ අතරතුර ශ්රී ලංකා තරුණ ජනමාධ්යවේදීන්ගේ සංගමය ඇතුළු තවත් පාර්ශව කිහිපයක් ද ජනපතිගේ ගැසට්ටුවට එරෙහිව පෙත්සම් 8ක් ඉදිරිපත් කර තිබිණි. ජනපතිගේ ගැසට්ටුවට එරෙහි සියලුම පෙත්සම් නිශ්ප්රභා කරන ලෙස ඉල්ලමින් ජී ඇල් පීරිස් මහතා ඇතුළු පිරිසක් අතරමැදි පෙත්සම් 08ක් ඉදිරිපත් කළහ.
නොවැම්බර් 12 වැනි දා සවස්වරුවේ සහ 13 වැනි දා සවස 3.30 පමණ වන තෙක් පෙත්සම් සඳහා කරුණු දැක්වීම සිදුවිය. ඉන් පසුව පෙත්සම් විභාගයට ගන්නවාද නැද්ද යන්න තීන්දු කිරීම සවස 5.30 දක්වා කල් තැබිණි. එදින පස්වරු 5.50ට පමණ ත්රිපුද්ගල විනිසුරු මඩුල්ල විනිශ්චයාරූඪ වූ අතර පස්වරු 5.55ට පමණ සිය තීන්දුව ප්රකාශයට පත් කළේය.
පාර්ලිමේන්තුව විසිරුවාලමින් ජනාධිපතිවරයා නිකුත් කළ ගැසට්ටුවට එරෙහි මුල් පෙත්සම් 10 විභාග කිරීමට නියම කළ විනිසුරු මඩුල්ල ඒ සඳහා දෙසැම්බර් 04, 05 සහ 06 දක්වා දින නියම කළේය. පෙත්සම්කරුවන් අයැද සිටි අතුරු නියෝග කිහිපයක් ද ලබා දුන් අධිකරණය දෙසැම්බර් 07 වැනි දා වන තෙක් ජනාධිපතිවරයා විසින් නිකුත් කැරුණු ගැසට්ටුව තාවකාලිකව අත්හිටැවූ අතර ඒ වන තෙක් මැතිවරණය සම්බන්ධයෙන් ක්රියාමාර්ග නොගන්නා ලෙස මැතිවරණ කොමිසමට නියෝග කළේය.
ජනාධිපතිගේ ගැසට්ටුව අවලංගු කරන ලෙස ඉල්ලමින් ගොනු කළ ඉතිරි පෙත්සම් අට ද අවස්ථා දෙකකදී කැඳවුණු අතර ඒ සියලු පෙත්සම් දෙසැම්බර් හතර වැනි දා අනිකුත් පෙත්සම් සමග කැඳවීමට නියෝග කැරිණි.
ජී ඇල් පීරිස් මහතා ප්රමුඛ අතරමැදි පෙත්සම්කරුවෝ මෝසමක් මගින් මෙම පෙත්සම් විභාගය සඳහා පූර්ණ විනිසුරු මඩුල්ලක් ඉල්ලා සිටියහ. එය පිළිගත් අග්රවිනිශ්චකාර නලීන් පෙරේරා මහතා පෙත්සම විභාග කිරීමට සත් පුද්ගල විනිසුරු මඩුල්ලක් නම් කළේය.
අගවිනිසුරු නලීන් පෙරේරා, බුවනෙක අලුවිහාරේ, සිසිර ද අබෘ, ප්රියන්ත ජයවර්ධන, ප්රසන්න එස්. ජයවර්ධන, විජිත් කේ. මළල්ගොඩ සහ මුර්දු ප්රනාන්දු එම විනිසුරුවරුය.
මෙම සත්පුද්ගල විනිසුරු මඩුල්ල ඉදිරියේ පසුගිය හතර වැනි දා පෙත්සම් විභාගය ඇරැඹිණි. එතැන් සිට පුරා දින හතරක් පුරා පෙත්සම් විභාගය සිදු විය. මුලින්ම පෙත්සම්කරුවන් කරුණු දැක්වූ අතර ඉන් පසු අතරමැදි පෙත්සම්කරුවන් සහ වගඋත්තරකරුවන්ගේ කැරුණු දැක්වීම සිදු විය. අවසානයේ පෙත්සම්කරුවන්ගේ ප්රතිඋත්තර බැඳීමෙන් පසු නීතිපතිවරයා යළිත් වරක් සිය ස්ථාවරය පැහැදිලි කළේය.
දෙසැම්බර් හත් වැනි දා රාත්රී 7 ට පමණ පෙත්සම් විභාගය අවසන් විය. ඒ අනුව තීන්දුව ප්රකාශයට පත් කිරීම කල් තැබූ අධිකරණය තීන්දුව ප්රකාශයට පකරන තෙක් ජනපතිගේ ගැසට්ටුව අත්හිටුවමින් දුන් අතුරු තහනම දීර්ඝ කිරීමට නියෝග කළේය.
සත් පුද්ගල විනිසුරු මඩුල්ලේ ඡායාරූප
Monday, 10 December 2018 11:40
My name is Cassie. I am 23 years old. I graduated as a qualified nurse this year and was given my first position as a home nurse.
My patient was an English gentleman in his early 80’s who suffered from Alzheimer’s. In the first meeting I was given the patient’s record and from it I could see that he was a convert to the religion of Islam, therefore he was a Muslim.
I knew from this that I would need to take into account that some modes of treatment may go against his faith, and therefore try to adapt my care to meet his needs. I brought in some ‘halal’ meat to cook for him and ensured that there was no pork or alcohol in the premises as I did some research which showed that these were forbidden in Islam.
My patient was at a very advanced stage of his condition so a lot of my colleagues could not understand why I was going to such lengths for him, but I understood that a person who commits to a faith deserves that commitment to be respected, even if they are not in a position to understand.
Anyway, after a few weeks with my patient I began to notice some patterns of movement.
At first I thought it was some copied motion he’s seen someone do, but I saw him repeat the movement at particular times: morning, afternoon, evening.
The movements were to raise his hands, bow and then put his head to the ground. I could not understand it. He was also repeating sentences in another language, I couldn’t figure out what language it was as his speech was slurred but I know the same verses were repeated daily.
Also there was something strange, he didn’t allow me to feed him with my left hand (I am left-handed).
Somehow I knew this linked to his religion but didn’t know how.
One of my colleagues told me about Paltalk as a place for debates and discussions and as I did not know any Muslims except for my patient I thought it would be good to speak to some live and ask questions. I went on to the Islam section and entered the room ‘True Message’.
Here I asked questions regarding the repeated movements and was told that these were the actions of prayer. I did not really believe it until someone posted a link of the Islamic prayer on YouTube.
I was shocked.
A man who has lost all memory of his children, of his occupation, and could barely eat and drink, was able to remember not only actions of prayer but verses that were in another language.
This was nothing short of incredible and I knew that this man was devout in his faith, which made me want to learn more in order to care for him the best I could.
I came into the Paltalk room as often as I could and was given a link to read the translation of the Quran and listen to it.
The chapter of the ‘Bee’ gave me chills and I repeated it several times a day.
I saved a recording of the Quran on my iPod and gave it to my patient to listen to. He was smiling and crying, and after reading the translation I could see why.
I applied what I gained from Paltalk to the care for my patient but I gradually found myself coming to the room to find answers for myself.
I never really took the time to look at my life; I never knew my father, my mother died when I was 3, my brother and I were raised by our grandparents who died 4 years ago, so now it’s just the two of us.
But despite all this loss, I always thought I was happy, content.
It was only after spending time with my patient that I felt like I was missing something. I was missing that sense of peace and tranquillity my patient, even through his suffering, felt.
I wanted that sense of belonging and a part of something that he felt, even with no one around him.
I was given a list of mosques in my area by a lady on Paltalk and went down to visit one. I watched the prayer and could not hold back my tears.
I felt drawn to the mosque every day and the Imam and his wife would give me books and tapes and welcome any questions I had.
Every question I asked at the mosque and on Paltalk was answered with such clarity and depth that I could do nothing but accept them.
I have never practiced a faith but always believed that there was a God; I just did not know how to worship Him.
One evening I came on Paltalk and one of the speakers on the mic addressed me. He asked me if I have any questions, I said no. He asked if I was happy with the answers I was given, I said yes.
He asked then what was stopping me from accepting Islam, I could not answer.
I went to the mosque to watch the dawn prayer and the Imam asked me the same question, I could not answer.
I then went to tend to my patient, I was feeding him and as I looked in his eyes I just realized, he was brought to me for a reason and the only thing stopping me from accepting was fear…. not fear in the sense of something bad, but fear of accepting something good, and thinking that I was not worthy like this man.
That afternoon I went to the mosque and asked the Imam if I could say my declaration of faith, the Shahaadah.
He helped me through it and I was shown and guided through what I would need to do next.
I cannot explain the feeling I felt when I said it.
It was like someone woke me up from sleep and I saw everything more clearly.
The feeling was overwhelming joy, clarity and most of all…. peace.
The first person I told was not my brother but my patient.
I went to him, and before I even opened my mouth he cried and smiled at me.
I broke down in front of him, I owed him so much.
I came home and logged onto Paltalk and repeated the Shahaadah for the room.
They all helped me so much and even though I had never seen a single one of them, they felt closer to me than my own brother.
I did eventually call my brother to tell him and although he was not happy, he supported me and said he would be there for me. I couldn’t ask for more.
After my first week as a Muslim, my patient passed away in his sleep while I was caring for him. Inna lillaahi wa inna ilayhi raji’oon.
He died a peaceful death and I was the only person with him.
He was like the father I never had and he was my doorway to Islam.
From the day of my Shahaadah to this very day and for every day for as long as I live, I will pray that Allah shows mercy on him and grants him the reward for every good deed I perform in the tenfold.
I loved him for the sake of Allah and I pray each night to become an atom’s weight of the Muslim he was.
Islam is a religion with an open door; it is there for those who want to enter it…. Verily, Allah is the Most Merciful, Most Kind.
* Note *
Our sister Cassie passed away in October 2010, Inna lillaahi wa inna ilayhi raji’oon, after she gave dawah to her brother, who accepted Islam Alhamdulillaah.
May Allah Ta’ala grant sister Cassie Paradise, Ameen Ya Rabb.
Further Reading (Click to open link)
A DAY IN THE LIFE OF A SYRIAN WOMAN
TELEVISION HARMFUL TO TODDLERS
THE IMPORTANCE OF READING TO YOUR CHILD
MY DAD WAS NOT THERE WHEN WE GREW UP SO I HATE HIM
VICTIMS OF FREE-MIXING
POLYGANY, A TEST AND BLESSING FROM ALLAH
THE PHENOMENON OF SPINSTERHOOD
8 WAYS TO FIND THE RIGHT PERSON TO MARRY
21 POINTS ON RAISING CHILDREN
NECESSARY TIPS FOR RAISING KIDS ISLAMICALLY
Dont forget to forward to others and share in the reward.
If you are receiving this e-mail for the first time and you would like to receive more information and articles on Islaam and Muslims, send an e-mail to info@islaaminfo.com with subscribe in the title and if you want to unsubscribe send an email to info@islaaminfo.com with unsubscribe in the title.
Website: www.islaaminfo.com
We are now on whatsapp. Send us a message on +2763 031 1472 and save this number to your contacts